ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

ΑΛΕΥΡΙ

Σε μικρές ποσότητες, αποθηκεύουμε το αλεύρι σε γυάλινα βάζα που κλείνουν αεροστεγώς με λάστιχο, βάζοντας μέσα στο βάζο με το αλεύρι σε διάφορα σημεία, φύλλα δάφνης.

Σε μεγάλες ποσότητες, βάζουμε το αλεύρι σε μεγάλα δοχεία και το ανακατεύουμε με χοντρό αλάτι (προτιμάμε καινούριες συσκευασίες αλατιού ώστε να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχει πιάσει υγρασία) και φύλλα δάφνης. Κάθε φορά πιέζουμε καλά το αλεύρι για να φύγει όλος ο αέρας. Πριν τη χρήση κοσκινίζουμε το αλεύρι για να φύγει το αλάτι.

Ενδεικτική αναλογία: Μια χούφτα αλάτι για κάθε στρώση αλεύρι.

Εναλλακτικά μπορούμε να το βάλουμε σε γυάλινα βάζα αεροστεγώς κλεισμένα στο ψυγείο στους 5ο C ή στην κατάψυξη αλλά πριν το χρησιμοποιήσουμε θα πρέπει να το αφήσουμε να αποκτήσει θερμοκρασία δωματίου.

Φυλάσσεται σε δροσερό και ξηρό μέρος.

ΡΥΖΙ

Σε μικρές ποσότητες, (βλ. αλεύρι)

Σε μεγάλες ποσότητες, το βάζουμε σε πάνινη συσκευασία (πχ. Βαμβακερή μαξιλαροθήκη) με φύλλα δάφνης ή το ανακατεύουμε με ψιλό αλάτι και όταν θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε το ξεπλένουμε.

Εναλλακτικά τοποθετούμε στις συσκευασίες μας άχυρο (ή ξερά χόρτα).

 
Πρέπει να φυλάσσεται σε χώρο χωρίς υγρασία.

ΜΕΛΙ
Πρέπει να συντηρείται σε αεροστεγώς κλεισμένο γυάλινο δοχείο, σε χώρο σκοτεινό και σε θεοκρασία δωματίου.

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το μέλι όσον αφορά τη συντήρησή του είναι η κρυστάλλωση ή αλλιώς, το ζαχάρωμα. Πρόκειται για μια φυσική διεργασία κατά την οποία τα υγρά του στερεοποιούνται και παρατηρείται κρυστάλλωση των υδατανθράκων του. Τείνει να ζαχαρώνει πιο γρήγορα όταν είναι στο ψυγείο. Το ζαχαρωμένο μέλι δεν είναι χαλασμένο.

Πρακτική συμβουλή. Αν το μέλι έχει ζαχαρώσει, μπορεί να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση, βυθίζοντας το γυάλινο δοχείο που το περιέχει σε ζεστό νερό, μέχρι να λιώσουν οι κρύσταλλοι. Το νερό δεν πρέπει να είναι καυτό, διότι καταστρέφονται τα φυσικά ένζυμα του μελιού και μειώνεται η θρεπτική του αξία.

ΠΑΤΑΤΕΣ

Γενικά οι πατάτες φυλάσσονται σε δροσερό (5ο C – 15o C) και σκοτεινό μέρος, μακριά από υγρασία. Η έκθεση τους σε φως τις πρασινίζει, ενώ η έκθεση τους σε υγρασία τις κάνει να βγάζουν βλαστό.

Πριν τις αποθηκεύσετε, ξεχωρίστε τις πατάτες με μικρές ατέλειες όπως μώλωπες και σχισμές από τις υπόλοιπες και καταναλώστε αυτές πρώτα.

Αποφύγετε να τις πλύνετε και μην τις αφήνετε στην νάιλον σακούλα.

Μην κάνετε το λάθος να τις αποθηκεύσετε στο ψυγείο. Θα γίνουν υπόγλυκες και θα μαυρίζουν όταν τις μαγειρεύετε.

Ποτέ μην τις αποθηκεύετε κοντά σε κρεμμύδια ή σκόρδα καθώς τα αέρια που εκπέμπουν συντελούν στο να χαλάσουν συντομότερα οι πατάτες.

Για να διατηρηθούν περισσότερο βάλτε ανάμεσα τους 1 με 2 πράσινα μήλα.

Σε μικρές ποσότητες, τις τοποθετούμε σε καλάθι, χαρτόκουτα, χάρτινο τσουβάλι στο οποίο έχουμε κάνει μερικές τρύπες για να παίρνουν αέρα ή σε σάκο από λινάτσα για να διατηρούνται πιο φρέσκες.

Σε μεγάλες ποσότητες, οι πατάτες διατηρούνται καλά εντός υπογείων ενάερων και με ομοιόμορφη θερμοκρασία χωρίς υγρασία, τοποθετούμενες κάτω κατά στιβάδες λεπτές, καλυπτόμενες πρώτον με τα ξηρά τους φύλλα και έπειτα με άχυρο και χώμα.

Άλλος τρόπος είναι να τις τοποθετήσουμε μέσα σε ένα ανοιχτό βαρέλι ή κιβώτιο, με αρκετή στεγνή άμμο (ή στάχτη) για να γεμίζει τα κενά διαστήματα, έτσι ώστε να μην αγγίζονται όσο το δυνατόν.

Εναλλακτικά εκτός του ότι τις φυλάμε σε σκοτεινό μέρος τις ραντίζουμε με σκόνη άσβεστου ασβέστη την οποία μπορούμε να βρούμε σε μάντρα οικοδομικών υλικών.

ΛΑΔΙ

Οι συνθήκες φύλαξης επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα του λαδιού. Γενικά το λάδι δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με το φως και τον αέρα και να εκτίθεται στον ήλιο και σε υψηλές θερμοκρασίες, γιατί το φως και ο ήλιος αλλά και το ιδιαίτερα ζεστό περιβάλλον αλλοιώνουν τη γεύση και καταστρέφουν πολύτιμα συστατικά του ελαιόλαδου.

Η ιδανική συντήρηση γίνεται σε μέρος σκοτεινό και δροσερό. Πρέπει να διατηρείται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (10-12°C) σε χώρο με λίγο φως, ξηρό και πολύ καθαρό. Μην αποθηκεύετε το ελαιόλαδο σε μέρη όπου υπάρχουν φάρμακα και περίεργες οσμές διότι το λάδι έχει την ιδιότητα να απορροφά τόσο τις γειτονικές χημικές ουσίες όσο και τις οσμές.

Σημαντικό είναι επίσης όταν ανοίγουμε ένα μπουκάλι λαδιού να το κλείνουμε πολύ καλά αμέσως μετά τη χρήση, γιατί έχει την ικανότητα να απορροφά μυρωδιές ακόμα και μέσα από το πώμα του φελλού.

Τα δοχεία ή τα μπουκάλια που θα βάλουμε το λάδι πρέπει πρώτα να τα πλύνουμε καλά με κρύο νερό και ποτάσα ή σόδα και να τα ξεπλύνουμε με μπόλικο κρύο νερό 2-3 φορές. Εάν τα ξεπλύνετε με ζεστό νερό, το δοχείο θα μυρίζει λαδίλα. Βαρέλια που είχαν λάδι και θέλομε να τα ξαναγεμίσουμε πρέπει να τα πλύνουμε με καυστική σόδα (σπίρτο του σαπουνιού) ή με ποτάσα και άσβεστο ασβέστη.

Σε μικρές ποσότητες, φυλάσσουμε το λάδι σε καλά κλεισμένα γυάλινα αδιαφανή μπουκάλια κατά προτίμηση σκούρα ή ανοξείδωτα δοχεία το πολύ μέχρι 5 λίτρων.

Αν πρόκειται να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα απαιτείται η τοποθέτησή του στο ψυγείο.Στο ψυγείο το λάδι θα πήξει και μπορεί να θολώσει, αλλά βγάζοντας το από το ψυγείο για λίγη ώρα, το λάδι θα ξεθολώσει και θα γίνει όπως ήταν πριν το βάλετε στο ψυγείο.

Σε μεγάλες ποσότητες, το λάδι από το χειμώνα που θα μπει στην αποθήκη ως την άνοιξη είναι απαραίτητο να μεταγγιστεί 2-3 φορές σε καθαρά πιθάρια για να ξεχωρίσει από τη μούργα που το ταγγίζει. Αντί πιθαριού μπορούμε να μεταχειριστούμε για τη διατήρηση του λαδιού τενεκεδένια δοχεία ή νταμιτζάνες για τα διαλεχτά. Αποφύγετε τα πλαστικά βαρέλια ή δοχεία.
 

Για προφυλαχτικό στο τάγκιασμα συμβουλεύουν να ρίχνουμε σε κάθε 10 κιλά λάδι, 250 γρ. ψιλή και καθαρή ζάχαρη, λειωμένη σε 192 γρ. κρύο λάδι.

Η ζάχαρη χωρίς να βλάψει σε τίποτα τη γεύση του λαδιού εμποδίζει για πολύν καιρό το τάγισμα του.